Janusz Skowroński
| Pełne imię i nazwisko |
Janusz Piotr Skowroński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Burmistrz Lubania | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Poprzednik |
Zdzisław Bykowski |
| Następca |
Jerzy Zieliński |
Janusz Piotr Skowroński (ur. 13 sierpnia 1956 w Poznaniu[1]) – dziennikarz, pisarz (literatura faktu), informatyk, specjalista organizacji i zarządzania, nauczyciel, burmistrz Lubania[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył Szkołę Podstawowa nr 5 i Liceum Ogólnokształcące im. A. Mickiewicza w Lubaniu. Absolwent Wydziału Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej w zakresie organizacji i zarządzania (1980).
Praca
[edytuj | edytuj kod]- 1980–1990 – jako specjalista ds. informatyki, organizacji i zarządzania w przemyśle w Zawidowie, służbie zdrowia w Lubaniu, jednocześnie jako nauczyciel w szkolnictwie zawodowym
- 1993-2017 – własna działalność gospodarcza.
- 2018-2023 – dyrektor Muzeum Miejskiego „Dom Gerharta Hauptmanna” w Jeleniej Górze-Jagniątkowie[3][4]
Burmistrz miasta Lubań
[edytuj | edytuj kod]- 1990–1993 – burmistrz miasta Lubań (w wyniku wygranego konkursu; odwołany wraz z całym Zarządem Miasta)
- 1991–1993 – założyciel i pierwszy przewodniczący samorządowego Związku Gmin „Kwisa”[5]
- 1991 – wraz z burmistrzami Zgorzelca i pięciu miast niemieckich: Görlitz, Löbau, Zittau, Bautzen oraz Kamenz reaktywował historyczny Związek Sześciu Miast Łużyckich[6]
Dziennikarz
[edytuj | edytuj kod]W latach 1993–2006 wydawca i redaktor naczelny miesięcznika lokalnego „Przegląd Lubański”[7]. Za tę działalność zdobywca licznych nagród na ogólnopolskich konkursach dla prasy lokalnej, w tym. m.in.:
- w 1994 roku nagroda I stopnia w III edycji Konkursu dla Prasy Lokalnej Instytutu na Rzecz Demokracji w Europie Wschodniej (IDEE),
- w 2000 roku nagroda specjalna w V edycji konkursu IDEE.
Badacz regionu, publicysta, dziennikarz, popularyzator historii „małych ojczyzn” na Dolnym Śląsku. Współtwórca ogólnopolskiego Stowarzyszenia Gazet Lokalnych[8].
Autor licznych publikacji prasowych w prasie ogólnopolskiej, regionalnej i lokalnej. Współtwórca audycji radiowych, programów telewizyjnych i filmów dokumentalnych, zwłaszcza dotyczących tajemnic Dolnego Śląska. Propagator rowerowego szlaku papieskiego na Dolnym Śląsku (w tym zakresie liczne artykuły i inicjatywy lokalne, m.in. dokumentujące pobyt Karola Wojtyły na Dolnym Śląsku)[9].
Od roku 2006 stała współpraca z redakcjami czasopism: „Odkrywca”[10] i „Karkonosze”[11], polsko-niemieckim „Regionem” oraz z niemiecką gazetą „Sächsische Zeitung” (dodatek „Nachbarland”).
Dwukrotna nominacja do Polsko-Niemieckiej Nagrody Dziennikarskiej:
- w edycji 2005/2006 za tekst: Ernest Gűtschow – ostatni pan zamku Czocha,
- w edycji 2006/2007 za tekst: 60 lat po śmierci Gerharta Hauptmanna. Uzupełniona biografia
W latach 2009–2010 pobyt stypendialny w Europejskim Kolegium Dziennikarskim Wolnego Uniwersytetu w Berlinie[12] zakończony napisaniem pracy książkowej Gerhart Hauptmann in Polen 1945-1946. Vergessenes Geheimnis (2010).
Działacz społeczny
[edytuj | edytuj kod]Liczne spotkania i prelekcje edukacyjne dla młodzieży z zakresu regionalistyki, spotkania autorskie.
- 1995 współzałożyciel i działacz Stowarzyszenia[13]Zamek Czocha, 22.11.2012–19.03.2016 prezes Stowarzyszenia, od 28.05.2017 – ponownie
- 2002–2006 radny Rady II kadencji[14] Powiatu Lubańskiego
- 2008 Medal „Za zasługi dla miasta Lubania”[15]; odmowa przyjęcia[potrzebny przypis], jako powód – niewyjaśnienie przez Radę Miasta okoliczności odwołania ze stanowiska burmistrza i kierowanego przez niego Zarządu Miasta Lubania (1993)
- 2011 Izerski Kryształ – nagroda-statuetka Stowarzyszenia Rozwoju Pogórza i Gór Izerskich Zakwisie – za działalność autorską i pisanie historii prawdziwszej[16]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Własne publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Tajemnice zamku Czocha (cztery wydania – 1999, 2000, 2003, 2005, wznowienie 2010), Agencja Wydawnicza CB Warszawa[17],
- Łużyce nieznane. Tajemnice Lubania (dwa wydania – 2001, 2010), Agencja Wydawnicza CB,
- Oto idę. Rzecz o księdzu Janie Winiarskim (dwa wydania – 2006,2008), Studio Wydawniczo-Typograficzne Typoscript Wrocław,
- Tajemnice Gór Izerskich (2010), Agencja Wydawnicza CB,
- Z dziejów Kościoła Parafialnego pw. Świętej Trójcy w Lubaniu 1861–2011 (współautor: Andrzej Wilk, 2011), Wydawnictwo Ad-Rem,
- Perły znad Kwisy. Tajemnice pogranicza Śląska i Łużyc, (2012), Agencja Wydawnicza CB,
- Zapomniane tajemnice Karkonoszy, (2013), Agencja Wydawnicza CB,
- Bukowina ocalona od zapomnienia, (współautorzy: Jan Bujak, Wojciech J.Kukla, Cecylia Kazimierczak, 2013), Fundacja Bukowińska „Bratnia Pomoc”, Lubań
- Czocha. Zamki i pałace Polski (współautorzy: Zuzanna Grębecka, Robert Kudelski, Maciej, Krawczyk, Marcin Czajkowski, 2014), Hachette Polska Sp. z o.o.,
- Arbeitslager Hartmannsdorf. Zapomniana filia KL Gross-Rosen (współautor: Dorota Sula, 2015, 2016, 2020), Stowarzyszenie Zamek Czocha, Leśna
- Operacja Fala. Lubań niepokorny, (2016) Agencja Wydawnicza CB,
- Szpital leśny AK 665, (2017) Agencja Wydawnicza CB[18][19].
- Bodo Ebhardt (1865–1945) i jego zamki. Katalog wystawy (współautorzy: Ivo Łaborewicz, Aleksandra Marcinów, 2018), Stowarzyszenie Zamek Czocha.
- Gerhart Hauptmann i Polacy 1945-1946 (red.), Muzeum Miejskie „Dom Gerharta Hauptmanna” Jelenia Góra 2019[20]
- Gerhart Hauptmann und die Polen 1945–1946 (Hrsg. Städtisches Museum „Gerhart-Hauptmann-Haus) 2019
- Rowerowym szlakiem Karola Wojtyły, Muzeum Miejskie „Dom Gerharta Hauptmanna” 2020
- Noblista pod lupą. Gerhart Hauptmann na znakach pocztowych świata (współautor: Krzysztof A.Kuczyński), Bukowiec 2021[21]
- Od „Wiesensteinu” do „Warszawianki”. Katalog wystawy (współautor: Ivo Łaborewicz), Muzeum Miejskie „Dom Gerharta Hauptmanna” 2021
Redakcja polskich wydań książek obcojęzycznych
[edytuj | edytuj kod]- Paul Berkel. Geschichte der Stadt Lauban (Historia miasta Lubań), Wrocław 1991;
- Gerhart Pohl. Bin ich noch in meinem Haus? Die letzten Tage Gerhart Hauptmanns (Czy jestem jeszcze w swoim domu? Ostatnie dni Gerharta Hauptmanna), Warszawa 2010 – z obszernym posłowiem w j. polskim i niemieckim oraz filmem Tajemnica Łąkowego Kamienia w j. polskim i niemieckim (tłum. Małgorzata Urlich-Kornacka)
- Johannes Maximilian Avenarius. Malowidła w Hali Rajskiej willi Łąkowy Kamień / Die Malereien in der Paradieshalle auf dem Wiesenstein, Jelenia Góra–Jagniątków 2018 – ze wstępem w j. polskim i niemieckim, realizacją spektaklu teatralnego na tej podstawie[22]
- Margarete Hauptmann Tagebuch 1946 / Dziennik 1946, Jelenia Góra 2020 (tłum. Janusz i Elżbieta Skowrońscy)[23][24][25][26][27][28][29]
- Margarete Hauptmann Tagebuch 1945-1946 / Dziennik 1945-1946, Jelenia Góra 2021 (tłum. Janusz i Elżbieta Skowrońscy)
- Günther Grundmann Begegnungen eines Schlesiers mit Gerhart Hauptmann (Moje śląskie spotkania z Gerhartem Hauptmannem), Jelenia Góra 2022 (tłum. Mirosław Mackiewicz)[30]
- Alfred Schwarzmaier Die Hauptmanns und Martel. Das Leben der Margarete Heumader / Hauptmannowie i Martusia. Życie Margarety Heumader, Tiefenbach-Jelenia Góra 2023 (tłum. Elżbieta i Janusz Skowrońscy)
Inne publikacje obcojęzyczne
[edytuj | edytuj kod]- Polská armada na hranicich, [w:] Jizerské hory. O mapách, kamení a vodĕ, Karpaš R. (red.)[31]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane na podstawie oświadczenia majątkowego.
- ↑ Dane na podstawie Raportu o stanie miasta Lubań za rok 1993.
- ↑ Janusz Skowroński pokieruje Muzeum Hauptmanna [online], nj24.pl [dostęp 2019-06-20] (pol.).
- ↑ Struktura i pracownicy | Muzeum Miejskie Dom Gerharta Hauptmanna [online], www.muzeum-dgh.pl [dostęp 2019-06-20].
- ↑ Oficjalna strona Związku Gmin Kwisa. kwisa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-24)].
- ↑ Związek Sześciu Miast Łużyckich na BIP UM Lubań.
- ↑ Raport o stanie miasta Lubań 2000.
- ↑ „Przegląd Lubański” w SGL.
- ↑ „Karkonosze” nr 4/2007 (246). ploch.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-03)]. ISSN 1232-3535.
- ↑ Strona główna Ogólnopolskiego miesięcznika „Odkrywca”.
- ↑ Oficjalna strona czasopisma „Karkonosze”. ploch.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-22)].
- ↑ Strona Europejskiego Kolegium Dziennikarskiego(de.). polsoz.fu-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-17)].
- ↑ Stowarzyszenie Zamek Czocha w KRS.
- ↑ Informacja na BIP SP Lubań.
- ↑ Informacja na stronie BIP UM Lubania.
- ↑ Kryształu dla ludzi Słowa i Gestu.
- ↑ Agencja Wydawnicza CB.
- ↑ Ogólnopolska premiera książki Szpital Leśny AK 665 odbyła się w Gminie Biłgoraj: Gmina Biłgoraj [online], www.gminabilgoraj.pl [dostęp 2017-07-04].
- ↑ Biłgoraj. Spotkanie autorskie z Januszem Skowrońskim [online], Katolickie Radio Zamość, 24 czerwca 2017 [dostęp 2023-01-19] (pol.).
- ↑ Gerhart Hauptmann i Polacy 1945 – 1946 – Sudety.pro [online], Sudety.pro – Witaj w regionie odkrywców historii, 1 listopada 2019 [dostęp 2020-11-22] (pol.).
- ↑ Regionalna Pracownia Krajoznawcza Karkonoszy i inni, Zeszyty Historyczne. Noblista pod lupą. Gerhart Hauptmann na znakach pocztowych świata, 2021, nr 2 (27) [Dokument elektroniczny] [online], 2021 [dostęp 2023-01-19] (pol.).
- ↑ Wyspa, czyli Hala Rajska według Avenariusa Spektakl teatralny w Muzeum Gerharta Hauptmanna.. Telewizja Lubań 2018-11-03. [dostęp 2019-06-20].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego…” – cz. 1. [dostęp 2023-01-19].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego...” cz.2 (13.06.-19.06.1946). [dostęp 2023-01-19].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego...” – cz.3 (20.06.-26.06.1946). [dostęp 2023-01-19].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego…” – cz. 4 (27.06. – 04.07.1946). [dostęp 2023-01-19].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego…” – cz. 5 (05.07. – 12.07.1946). [dostęp 2023-01-19].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego…” – cz.6. [dostęp 2023-01-19].
- ↑ „Do Wysokiego Rządu Polskiego...” cz.7 (21.07.-28.07.1946) – ostatnia. [dostęp 2023-01-19].
- ↑ Jacek Paruszyński czyta fragment wspomnień Günthera Grundmanna. [dostęp 2023-01-19].
- ↑ Przemysław Wiater, Monografia Gór Izerskich – Nasze Sudety. Prawie wszystko o Sudetach, naszesudety.pl, 8 grudnia 2009 [dostęp 2016-04-29] [zarchiwizowane 2016-04-29].